“There’s a draw in this community that all brought us here…”
Een week lang te gast in Greenville – South Carolina, zusterstad van Kortrijk
Kortrijk to Greenville Sister City Mission. I had no idea what to expect, but hoped to witness best practices for collaboration between city council, higher education and industry.
It turned out into a week fully stuffed with high-end speakers and best practices. What an inspiration!
Big thank you to Stijn, Trip and Hank for the splendid organisation!
A Very Big Thank You to Sister Cities President @lundgren_craig. You brought the chaperon concept to a whole new level. And on top of that we got your passion for the Sister City Project, your humor and the sweet annecdotes about your daughters. We owe you a lot!
Greenville Sister Cities Project
De gelijkenissen tussen Greenville en Kortrijk zijn frappant: de rise and fall van de textiel industrie, de entrepreneur spirit, de opwaardering van de rivier als motor voor de reconversie. Greenville is in Amerika een rolmodel wat stadsontwikkeling betreft. De metamorfose van de stad is inderdaad indrukwekkend.
“We started this ahead of other people. Other cities never made that transition. Nothing changed there. And that’s why Trump became president…”
Downtown Greenville bruist van activiteit en is bijzonder aangenaam om door te wandelen. Hier is consequent en met een duidelijke visie aan stadsontwikkeling gedaan: make the city walkable and residential again. In autoland Amerika was de auto uit het centrum weren revolutionair. De burgemeester vertelt:
“First we had to get rid of the Reedy River polution. Then we made the city attractive to wander around, we filled the public spaces with art, we planted trees as much as possible, we created a lot of outdoor dining places. And not in the least, we started selling city property for residential purpose only. We needed to develop a workforce here.
We’ve always been very open. The textile spirit fosters entrepreneurship. So we re-invented ourselves. We diversified and added modern technology and automotive to the old textile economy. Vision has been important in this proces, but you need leadership to convert that vision into reality. Consistency, perseverance and attention to details are key elements.”
Op dinsdagavond bezoeken we The Village in West Greenville, 2 miles buiten het stadscentrum en het recentste stadsvernieuwingsproject. Uitgever Ryan Johnson licht toe hoe dit deel van de stad ontwikkeld werd. De redactie van zijn krant Upstate Business Journal was een van de eerste businesses die verhuisde naar The Village. De krant zelf besteedde veel aandacht aan de reconversie van de buurt.
“We used the power of the press to continue what the creatives and artists had started here. But the real estate guys were the real pioneers. They were the risk takers. Actually The Village is a commercial corridor between two old textile mills that were renovated into residential units. Thanks to those risk takers, the creatives ánd the craft brewers this area has been transformed in a new vibrant part of Greenville. And let’s not forget the city council: their little pushes to renovate facades made a big difference.”
Craft beer is Hot in Amerika. Er zijn ondertussen meer dan 7.000 craft brewers en elke week komen er nog 2 bij. We krijgen 5 verschillende bieren te proeven, gebrouwen door evenveel craft brewers uit de buurt van The Village. De drive van die gasten is mooi om zien. België is voor hen hét bierland. Duvel, Omer, West-Vleteren, Rodenbach, … zijn hun referenties. De Dark Farmhouse Ale Parachutes van sympathieke brouwer @bfsbeer gaat trouwens vlotjes binnen.
Woensdagmorgen krijgen we een exposé van @StilwellJen over hoe de dienst voor Toerisme actief bijdraagt tot de groei en reputatie van de stad: having economic development through tourism attraction.
Opnieuw zijn de ambities groot: to be one of the most visited and talked about travel destinations in the South East.
Greenville heeft behoorlijk wat troeven, zowel wat het week toerisme (business) als het weekend toerisme (the mountains) betreft. Jennifer licht het city marketing plan toe met duidelijke doelstellingen voor paid media (advertising), earned media (via PR acties) en shared media (via social media). Alles wordt consequent opgehangen aan de campagne #yeahthatgreenville.
De resources zijn indrukwekkend: Een staff van 20 personen met een jaarlijks budget van 7 mio dollar waarvan 2,5 mio voor advertising. Het ganse project wordt gefinancierd door een jaarlijkse toelage van het stadsbestuur, de inkomsten van de verblijfstaxen en een aanzienlijke bijdrage van de hotelsector. De resultaten zijn er ondertussen. De #yeahthatgreenville campagne leeft en de bezettingsgraad van de accomodatie in Greenville stijgt continu.
In Kortrijk is de functie van City Marketeer al bijna een jaar niet ingevuld. Dat moet toch beter kunnen denk ik dan.
Mark J. Farris, CEO van de Greenville Area Development Corporation (een soort kruising tussen Voka en Leiedal) geeft ons een bevlogen exposé over het beleid dat GADC voert om bedrijven naar de Greenville regio te krijgen.
GADC zet in op 4 pijlers:
- Workforce,
- Quality of life,
- Sites and building en
- Relocating facilities.
GADC investeert in secundair en hoger onderwijs, zoekt industriële partners (sponsors) voor onderzoekscentra en infrastructuur en overtuigt met tax incentives buitenlandse bedrijven om naar hier te komen.
Opnieuw zijn de bedragen duizelingwekkend: buitenlandse bedrijven krijgen tot 125k $ tax incentive per gecreëerde job. in België of Vlaanderen zijn dergelijke bedragen niet meer denkbaar want marktverstorend. De case Renault Vilvoorde en Ford Genk hebben ons geleerd dat ze geenszins een garantie zijn op structurele verankering.
De Amerikanen vinden dit echter de normaalste zaak van de wereld. Ikzelf maak me tijdens de presentaties de volgende bedenking: wanneer onderwijs en healthcare geen basisrecht zijn dan blijft er heel veel tax money over voor economic development. Dat dergelijke stimuli het marktgebeuren verstoren lijkt niemand hier erg te vinden.
@vincentVQ stelt de vraag hoe ze de incentives voor buitenlandse bedrijven rijmen met de America First politiek van Donald Trump. Farris antwoordt heel duidelijk: “I don’t want to answer a political question now, but we háve to continu to be international. Direct foreign investment is our life.”
Op onze vraag hoe ze voor grote infrastructuurwerken de verschillende beleidsniveau’s aligneren krijgen we het volgende antwoord: “Greenville decided not to wait for federal investments but started the works on their own initiative and funding.”
Disfunctional nations, rising cities. Ook hier lijkt het beleid op lokaal niveau efficiënter en sneller te werken dan het federale of nationale bestuur. Vincent hoort het hen graag zeggen denk ik…
Het woord dat hier meerdere keren valt is leadership. Mayor Knox White, onafgebroken burgemeester sinds 1995 is de held. Hij was het die in 2001 the guts had om te zeggen: “Let’s tear down the main highway and invest in a pedestrian city.”
The Reedy River Master Plan, opgemaakt door Clemson University en gefinancierd door de stad en de county, legde de lange termijn planning vast: ’to help sustain, preserve, and utilize the Reedy’s resources and beauty to its fullest potential’.
Ik ben best wel onder de indruk van de eendracht die er heerst in de zaal. County people, City council, Chamber of Commerce, Tourism office, … allen staan ze enthousiast en als één blok achter het Greenville project. De sympathieke Stijn Van De Velde die hier ondertussen meer dan 10 jaar woont verwoordt het als volgt: “It’s pride for the city that brings us together. People love to live in Greenville. There’s a certain draw in this place that all brought us here.”
De kracht van water kan je niet overschatten. Het water was verantwoordelijk voor de komst van de textiel industrie en de daarmee gepaarde welvaart. Die industrie zorgde vanaf de jaren 60 voor een downturn die 20 jaar duurde. Maar het was terug de rivier die het kloppend hart werd van de reconversie en het huidige succes. De parallellen met Kortrijk zijn overduidelijk.
#howestgoesinternational
We krijgen deze week de kans heel wat onderwijsinstellingen te bezoeken. Ideaal om een week lang, samen met @isabellepertry te reflecteren over onze eigen internationaliseringsdoelstellingen:
“Internationale ervaringen zijn een duidelijke meerwaarde en versterken het leren.”
IPO student Bram Verlooy bij @appstate Appalachian State University verwoordt het enthousiast:
“It has been the best experience of my life. Every student should do this. It definitely broadened my perspective.”
Appalachian State Universtity | Boone NC
Boone ligt aan de rand van de Blue Ridged Mountains (!) en telt slechts 10.000 inwoners.
De universiteit (+14.000 studenten en staff) domineert het stadje en zorgt voor een heel aangenaam, authentiek sfeertje.
We ontbijten er met IPO Student Bram Verlooy en lunchen ’s middags met oud-studente van het internationaal semester Hillary Stevens.
Associate Vice Chancellor Jesse Lutabingwo is enthousiast over de samenwerking met Howest die nu 3 jaar loopt. Hij wil het partnership beter verankeren en vraagt om meer in te zetten op research and faculty staff exchange.
@richardelavor van het Industrial Design Department leidt ons rond in hun brandnew IDEXlab. Hier willen ze, geïnspireerd op het D-school manifesto, inzettenop multi-disciplinaire projecten. De link met WOW Kortrijk is snel gelegd. Alleen lopen onze academiejaren niet gelijk (USA start en stopt 5 weken vroeger dan wij). Niet makkelijk dus om staff mobility praktisch geregeld te krijgen. Maar… waar een wil is, is een weg.
Fine Arts Center | Greenville SC
FAC is middelbaar onderwijs, een kunstschool vergelijkbaar met ons KSO. 400 leerlingen, alle kunsten: muziek, toneel, fotografie, beeldende kunst, dans. Een beetje Fame maar dan een stuk gepolijster.
Dr. Roy Fluhrer, een acteur en former principal, is een markant figuur. Zijn exposé is theater op zich: bevlogen en flamboyant, authoritair en minzaam tegelijk. Het is meteen duidelijk dat de lat hier hoog ligt: “Excellence is a daily expectation, not a single act!”. De man is terecht trots op zijn school en zijn studenten. We krijgen het beste studentenwerk te zien van het Fibres Arts programma. Het niveau is indrukwekkend voor zo’n jonge studenten. De werken zouden niet misstaan op de Week vh Ontwerpen 2017. Wanneer we dit voorstellen is Dr. Fluhrer meteen enthousiast.
Een Howest opportuniteit: tussen de 400 FAC studenten zouden wel eens Degree Seeking Students voor DAE English kunnen zitten.
Furman University | Greenville SC
Furman University is een liberal arts college en heeft 3.000 studenten. Hun campus is indrukwekkend mooi, surreëel mooi eigenlijk. Alle elementen zijn aanwezig: belltower, library, baseball stadion, dormitories, fonteinen en grote grasvelden. Alles kraaknet en perfect onderhouden. “All our students live on campus. We want them to eat together, study together, do sports together, …”.
Roiss Mc Clain, Chair of the Arts Department is enthousiast over het Devine currriculum. Het zou straf zijn mochten we, in ruil, Howest studenten een halfjaar in zo’n American Dream kunnen onderdompelen. Isabelle legt contacten voor een MOU en schat de slaagkansen hoog in.
Roper Mountain Science Center | Greenville SC
Dit is een zalige plek. Dit is hoe Amerikanen STEM onderwijs aanpakken.
Roper Mountain is een soort thematisch pretpark voor scholieren uit upstate South California. Denk Bokrijk, Planckendael, Sealife en Technopolis ineen. Amerikanen weten als geen ander hoe ze dit soort dingen moeten aanpakken. Spektakel en educatie worden mooi gecombineerd. “Please DO touch the animals!” staat er in het aquarium, “Make your own Fire Twister.”, “Look through Einsteins telescope”. Het enthousiasme van onze gids is aanstekelijk, de man vertelt gepassioneerd én gefundeerd. We zijn een beetje op schoolreis en oprecht geïnteresseerd. Hoogtepunt is toch wel de Tesla coil die ze speciaal voor ons opstarten. Ik had zo’n ding nog nooit in actie gezien. We were excited!
Next High School | Greenville SC
Ons laatste bezoek is een buitenbeentje. Pas opgestart, vol dynamiek, een beetje aarzelend maar wel met veel lef. Het idealisme doet me denken aan wat vandaag gebeurt in de vele nieuwe Freinet scholen. Hun missie maakt indruk.
https://twitter.com/roelvandommele/status/863078032621359106/photo/1?ref_src=twsrc%5Etfw&ref_url=https%3A%2F%2Fstorify.com%2Froelvandommele%2Fthere-s-a-draw-in-this-community-that-brought-us-h
“In many education environments, there are only a few things in school that align with life outside of school. Outside of school, adults are rarely segregated by age; are valued based on their work more than written tests; and typically only pursue knowledge that interests them or advances their career.
As our Peers move toward graduation, they will be prepared for whatever life after school may look like for them—whether they pursue their passions in college, at technical school, in start-up companies and nonprofits, or as part of the larger workforce.
The world young people are inheriting is big, diverse, always-changing, and more challenging than ever. The path forward is neither linear nor simple. Students at (and graduates from) NEXT High School will be prepared for the unknown future by working with that future now; building their communities now; and making an impact now.”
Ik vind dergelijk experiment bijzonder interessant. Initiatieven zoals Next High School trachten een antwoord te formuleren op de disruptie waar onderwijs vandaag mee te maken krijgt. Voor het eerst in de geschiedenis hebben wij geen kennismonopolie meer. “Deze generatie is de leergierigste ooit, maar niet meer exclusief in het klaslokaal.”
In dergelijke nieuwe context moeten wij, het onderwijs, de accenten verleggen.
Kennis mag dan al vrij beschikbaar zijn, elk leerproces heeft coaching, mentoring en leadership nodig om met de kennis aan de slag te gaan. Nu meer dan ooit moeten wij een soort gids zijn doorheen de zee van informatie.
De kennisoverdracht laten we nu al beetje per beetje over aan de beschikbare digitale tools.
De tijd die vrijkomt moeten we nog meer besteden aan het mooiste aspect van onze job: een voorbeeld zijn voor jonge mensen, hen inspireren en hen laten groeien als individu en als groep.
The future’s bright!