“Today’s world problems like climate, energy or health will be solved through inter-disciplinarity and inter-disciplinarity only. Unfortunately inter-disciplinarity doesn’t fit in the classical boxes of Universities…”
Jim Plummer, Dean Stanford Engineering 1999 – 2014

Een paradigma shift

“Its tough to make predictions, especially about the future”
Yogi Berra

We leven in straffe tijden.

Jongeren die nu een opleiding volgen, hebben geen enkele garantie dat het beroep waarvoor ze een opleiding volgen na hun afstuderen nog lang zal bestaan.

Straffer zelfs, 65 procent van de kinderen die vandaag in het basisonderwijs zit zullen een nieuw soort baan aannemen die nu nog niet bestaat.

Technologische, demografische en sociaal economische ontwikkelingen veranderen de vaardigheden die werknemers nodig hebben en verkort de houdbaarheid van de vaardigheden waarover die werknemers beschikken.

http://www3.weforum.org/docs/WEF_Future_of_Jobs.pdf

1. The Future of Jobs

f Jo b s. The Future of Jobs. Employment, Skills and. Workforce Strategy for the. Fourth Industrial Revolution. January 2016. Global Challenge Insight Report …

www3.weforum.org

Digitalisering heeft kennis vrij, gratis en onbeperkt repliceerbaar gemaakt. Ons kennismonopolie is in nog geen 10 jaar tijd verdwenen aldus een professor Fysica. Kennis is niet langer het eigendom van één iemand maar van een groep mensen of een sociaal netwerk.

All of use are thinking for everybody else: Flock Theory

Dus, hoe kunnen we hen voorbereiden op deze transitie? Hoe moeten WIJ hen voorbereiden op deze transitie?

Hebben we genoeg aan beroepsspecifieke competenties als we hun toekomst niet voldoende kunnen definiëren? Er lijkt meer nodig. In de nieuwe kennismaatschappij moet een student ZICHZELF empoweren en gebruik maken van de netwerken waarin hij of zij actief is.

21st century skills

Future-proof opleiden vereist aandacht voor de zogenaamde 21st century skills zoals : critical thinking, communication, collaboration en creativity. Deze competenties worden erkend door het internationale werkveld als future-proof en zijn ondertussen goed verankerd in onze competentieprofielen.

Toch worstelen veel opleidingsteams met de daadwerkelijke invulling ervan zowel onderwijskundig als praktisch. Onderwijskundig impliceert dit dat plat bewandelde paden worden verlaten, de rol van een docent verschuift van kennisexpert naar coach. En, van lesgever naar designer van een krachtige leeromgeving. En dat laatste is vaak moeilijk, want hoe creëer je een krachtige leeromgeving voor de 21st century skills?

Praktisch zijn zaken zoals niet afgestemde curricula, deadlines, lessenroosters, alternatieve manieren van evaluatie…vaak regelrechte dooddoeners om hiermee te experimenteren. Alleen doodsverachting of naïef enthousiasme lijken deze barrières te kunnen slechten.

In Stanford University werd hiervoor een goede methodiek ontwikkeld: Stanford zet in zijn undergraduate programma’s zwaar in op wat zij life-skills noemen: inter-disciplinarity, teamspirit, creativity en entrepreneurship. ‘Ze zorgen ervoor dat de studenten buiten hun hokjes kunnen denken. En dat is essentieel om de nieuwe uitdagingen van deze eeuw te kunnen aanpakken.’ Op de website worden die competenties als volgt omschreven: “General Education Requirements: Provide guidance toward the attainment of breadth and stipulate that a significant share of a student’s work must lie outside an area of specialization. These requirements ensure that every student is exposed to different ideas and different ways of thinking. They enable the student to approach and to understand the important ways of knowing how to and, no less important, what they have in commonwith others.” Oud Decaan Plummer vertelt dat ze heel lang op zoek geweest is naar de juiste manier om die competenties aan te leren: ‘Je kan dat niet overbrengen in de klassieke hoorcolleges. Entrepreneurschip bijvoorbeeld gaat niet over het oprichten van je eigen bedrijf, het gaat over een attitude, over de manier waarop je naar een probleem kijkt: “Hey, this can be done better. And I can do that!”’ Wedstrijden blijken heel effectief te zijn voor dit soort dingen maar de meest succesvolle werkvorm kwam van het Design Department, stond letterlijk ‘on a napkin’ en werd het D-school manifesto genoemd:

Wanneer studenten uitgedaagd worden door first world problems en daar met lokale partners en met design methodieken rond werken dan ontstaat echte inter-disciplinariteit.

“Local stakeholders find solutions through local networks and leverage those solutions via their stakeholders towards global solutions.”
Prof. C. Hummels – TU Eindhoven

WOW Kortrijk

Geïnspireerd door het D-school manifesto en onder de impuls van de opleidingen CM en IPO ontstond in 2016 in Howest het project WOW Kortrijk: Howest is ervan overtuigd dat haar studenten een sleutelrol zullen spelen in het nieuw soort samenleving dat op ons afkomt. Dat ze, ondersteund door technologie en op een basis van trust and collaboration, zullen meehelpen aan het

oplossen van lokale én globale problemen. Tijdens de WOW Kortrijk week werken meer dan 250 studenten van verschillende opleidingen intensief via design methodieken aan oplossingen voor concrete sociale problematieken uit het stedelijk weefsel van de stad Kortrijk.

Tijdens de eerste editie werd gewerkt rond de actuele problematiek van de daklozen in Kortrijk. Studenten zochten oplossingen voor 5 thema’s die heel belangrijk/relevant zijn voor hen: energie, persoonlijke uitrusting, hygiëne, kennis delen en voedselvoorziening. Twee straathoekwerkers waren de ganse week als opdrachtgevers beschikbaar, gaven toelichting bij de complexe problematiek en zorgden voor contacten met de Kortrijkse daklozen community. Op het einde van de week waren per thema 5 concrete oplossingen uitgewerkt. De beste concepten kregen een Howest impact award. Het OCMW concretiseerde uiteindelijk 2 oplossingen in effectieve buurtprojecten op Overleie.

http://wowkortrijk.howest.be/wowkortrijk2016/

De eerste editie van WOW Kortrijk 2016 – powered by Howest

Howest zet zijn derdejaarsstudenten van verschillende opleidingen van campus Kortrijk voor een sociale uitdaging. De pilot van WOW Kortrijk is een succes!

Onderwijskundige bouwstenen

LEERDOELEN

WOW Kortrijk had twee centrale doelstellingen voor alle deelnemende studenten.

• Het ontwikkelen van een interdisciplinaire oplossing voor een concrete sociale problematiek uit het stedelijke weefsel van de stad Kortrijk.
• Interdisciplinair samenwerken aan een gemeenschappelijk project.

Interdisciplinariteit was dus het streefdoel zowel in de samenwerking als in het verkregen resultaat.

Bij interdisciplinaire samenwerking hebben de verschillende disciplines elkaar nodig om een probleem op te lossen. De wederzijdse beïnvloeding bepaalt de inhoud. De inzichten die hierdoor ontstaan overstijgen de grenzen van het eigen vak. In het eindproduct zijn de disciplines in elkaar overgevloeid en moeilijk van elkaar te onderscheiden (José Huibers)

WERKVORMEN

Interdisciplinariteit is het niet evidente doel. Studenten samenbrengen uit verschillende opleidingen leidt niet automatisch tot interdisciplinariteit. Het D-school manifesto werd de leidraad om deze interdisicplinariteit maximaal te stimuleren. Volgende principes werden toegepast.

Tackle BIG projects and use prototyping to discover new solutions:

Het project vertrok vanuit de reële problematieken en de complexe context van de Kortrijkse daklozen, de straathoekwerkers reikten deze problematieken aan.

Het project had tot doel het ontwikkelen van een prototype. Door deze focus werden studenten uitgedaagd om hun ideeën tastbaar te maken, hierdoor ontstond betere communicatie en werden abstracte concepten ineens tastbaar.

Use DESIGN THINKING to inspire multi-disciplinary teams:

Design thinking als methodiek werd gebruikt om een oplossing/een prototype te construeren in één week. De projectweek werd naar analogie met de design thinking methodiek ingedeeld in de volgende themadagen: INSPIRE – EMPATHY – CREATIVITY – PROTOTYPING – PITCH

Foster RADICAL COLLABORATION between students, faculty and industry:

De studentengroepjes hadden procescoaches tot hun beschikking uit de opleidingen. Deze coaches begeleiden hen in de teamsamenwerking en het toepassen van de design thinking methodiek. Iedere dag had een duidelijke target of een deliverable wat zorgde voor een optimale flow.

Daarnaast kregen de studenten op diverse manieren input en feedback via de diverse expertloketten en de inspiratiesessies met externe partners en collegas uit de opleidingen.

De samenwerking gebeurt off-campus in de buda-fabriek. Ook was er veel aandacht voor de informele netwerkmomenten via een goedgevulde bar en after-work partys.

Prepare FUTURE INNOVATORS to be breakthrough thinkers and doers:

Dagelijkse keynotes inspireren de studenten en reiken nieuwe concepten en methodieken aan uit de diverse opleidingen.

GROEPERINGSVORMEN

• Multidisciplinaire groepen uit 5 diverse opleidingen: sociaal werk, ergotherapie, toerisme en recreatiemanagement, communicatiemanagement, industrieel product ontwerpen en devine digital design and development).
• Groepsgrootte: 8 studenten per groep
• Aantal opdrachten: 5 opdrachten te verdelen over de 30 groepen. Dus 6 prototypes per opdracht.
• Coach-duo per groep. Dit coach-duo bestond uit één vaste coach die de hele week de groepjes opvolgde en een flexibele coach die zorgde voor extra feedback en kalibrering met de vaste coach.

OPVOEDINGSRELATIE

De rol van de coaches is cruciaal in het WOW project. Studenten kennen elkaar niet op voorhand en moeten heel snel heel concrete zaken opleveren. De procescoaches zijn permanent aanwezig en volgen nauwgezet de dynamieken in de hun toegewezen teams. De extra coaches zorgen er dan weer voor dat studenten vanuit heel veel verschillende invalshoeken feedback krijgen. De procescoach kan desgewenst nuanceren. De coaches moeten kennis hebben van de gebruikte design thinking technieken. In zelfsturende processen is het immers noodzakelijk om de studenten bij aanvang wat op weg te helpen. De coaches begeleiden hun groepen gedurende de ganse week en helpen hen te groeien naar inter-disciplinariteit. De coaches krijgen hiervoor de nodige kaders aangereikt. De coaches reflecteren met de teams over het inter-disciplinaire samenwerken, evalueren hen op die competentie formatief en op het einde ook summatief.

Fijn neveneffect: doordat docenten van totaal verschillende opleidingen een ganse week intensief samen moeten coachen zijn nieuwe contacten, ideeën en samenwerkingen ontstaan.

EVALUATIE

De teamsamenwerking en de uitgewerkte oplossing werden geëvalueerd in lijn met de doelstellingen van het WOW project. De evaluatie bestond uit twee delen:

1. Teamsamenwerking

Het team kreeg een score op hun samenwerking, deze score telde mee voor 70 procent. Een rubric werd ontwikkeld op basis van de volgende criteria:

• individuele inbreng van de deelnemers
• interactiviteit in het team
• interdisciplinaire focus van het team

De teamleden evalueerden elkaar op deze criteria via een peer-assessment en de coach evalueerde het team. Beide scores telden mee.

2. Het product

Het team kreeg ook een score op hun uitgewerkte oplossing, deze score telde mee voor 30 procent. Een rubric werd ontwikkeld op basis van de volgende criteria:

• de mate waarin de oplossing een concreet prototype was
• de mate waarin de oplossing aansloot bij de noden van de doelgroep
• de mate waarin de oplossing een interdisciplinaire focus had

Deze score kwam tot stand via een pitch voor een jury van docenten én de opdrachtgevers zelf.

ONE MORE THING

Op een coördinatorenvergadering ergens in februari 2016 werden de eerste ideeën voor een multi-disciplinaire week gelanceerd. Zonder het plotselinge akkoord om meteen in elke opleiding, een volledige lesweek vrij te roosteren was het bij vergaderen gebleven. Zonder het lef van de OCs om ter plekke die beslissing te nemen was het bij een topic op een agenda gebleven. Zonder de wil om nu eens écht iets met elkaar te doen was er van WOW Kortrijk geen sprake geweest.

Griet Lust, Howest Stafmedewerker Opleidingskwaliteitszorg en onderwijsontwikkeling
Roel Vandommele, Opleidingsdirecteur Howest Kortrijk