Exposé van Jim Plummer: 15 jaar Decaan aan World’s Number Two in higher education
Stanford University is al jarenlang nummer 2 in de ARWU (Academic Ranking of World Universities), na Harvard en vóór MIT. Elk departement apart staat minstens in de world-wide top 10: indrukwekkende resultaten, op zijn minst.
Stanford is een privately funded University. 20.000 studenten betalen een jaarlijkse tuition fee van 65.000 dollar. Dat is meer dan het dubbel van het Amerikaanse gemiddelde van private education en 5 keer zoveel als de public universities.
In Howest krijgen we ongeveer 5.000 euro per student (subsidie + inschrijvingsgeld), quite a difference. Dan doen wij het, verhouding prijs/kwaliteit in acht genomen, nog zo slecht niet eigenlijk 😉
Daarnaast is Stanford ook nog eens een koploper in het binnenhalen van donations. In 2013 ontving Stanford zomaar eventjes 930 (!) miljoen dollar aan giften. Dat brengt de totale omzet van Stanford op meer dan 2 miljard dollar. In Howest spreken we over 20 miljoen euro.
Voor mij is Stanford Amerikaanser dan America. Alle clichés liggen hier op een hoopje: de groenste grasvelden, de dormatories, het football stadium, de joggende meisjes, de restaurants, de merchandising…
Rich kids die onder de Californische zon zichzelf en iedereen fantastisch vinden. Denk Gossip Girl, denk The Social Network en ja misschien zelfs een beetje Grease maar dan de Jetset versie.
Maar alles bevindt zich geconcentreerd op dezelfde campus, de faciliteiten zijn super en je voelt hoe gefocust de ganse biotoop is. De indrukwekkende resultaten en return ervan voor de ganse wereldbevolking zijn het gevolg. Fair deal.
Jim Plummer
Jim Plummer was de Dean van Stanford Engineering van 1999 tot 2014.
We kregen de man te spreken tijdens ons bezoek aan de Stanford Campus met de Economische Missie SanFrancisco/Silicon Valley van Voka West-Vlaanderen.
Being a Dean
Hoe stuur je een team van world-class researchers en professoren? Niet, eigenlijk. Het inhoudelijk en topdown aansturen van onderzoekers is zinloos.
JimPlummer zegt het als volgt: “That would be like trying to herd a cat. You can try but you’ll never succeed.” Een bijzonder mooie metafoor. Onderwijsen onderzoek moeten van onderuit komen, gedragen door de teams en vanuit de specifieke expertise van elke betrokkene.
Jim Plummer gaat verder met de kattenmetafoor: “You can’t herd a cat but you do can move the food”. Als Decaan moet je zorgen dat de structuren juist zitten, dat de middelen beschikbaar zijn op het juiste moment. Onderzoekers en lesgevers moeten zich kunnen focussen en moeten dus zo goed mogelijk gefaciliteerd worden: vlotte procedures, degelijke infrastructuur en goede faciliteiten.
Hoe trekken jullie de juiste mensen aan?
“We recruteren enkel de slimsten.” Bij pensionering wordt bijna nooit gekeken voor een vervanging: “We just recruit the next smartest person.”
Undergraduates
The undergraduate programs zijn vergelijkbaar met onze (academische) bachelors.
In grote lijnen streven ze “depth of knowledge acquired in specialization and breadth of knowledge acquired through exploration” na. Plummer zegt hierover het volgende: We focussen ons niet op het verder bijspijkeren van basisvaardigheden uit de highschools: wiskunde, economie of wetenschappen. Stanford recruteert enkel de beste studenten dus die basiskennis is sowieso gegarandeerd. We zetten wel zwaar in op algemene vaardigheden.
Stanford zet daar in zijn programma’s zwaar op in. De zogenaamde softskills (“We prefer to call them life-skills”): people skills, teamspirit, creativity en entrepreneurship beslaan een groot gedeelte van de 180 credits van de Undergraduate programs. “Ze zorgen ervoor dat de studenten buiten hun hokjes kunnen denken.” En dat is essentieel om de uitdagingen van deze eeuw te kunnen aanpakken.
Op de website worden die competenties als volgt omschreven: “General Education Requirements: Provide guidance toward the attainment of breadth and stipulate that a significant share of a student’s work must lie outside an area of specialization. These requirements ensure that every student is exposed to different ideas and different ways of thinking. They enable the student to approach and to understand the important ways of knowing how to and, no less important, what they have in commonwith others.”
Plummer vertelt dat Stanford heel lang op zoek geweest is naar de juiste manier om die zaken aan te leren.
Je kan die competenties niet aanleren in lessen. Entrepreneurschip bv gaat niet over het oprichten van je eigen bedrijf, het gaat over een attitude, over de manier waarop je naar een probleem kijkt: “Hey, this can be done better. And I can do that!” Wedstrijden allerhande blijken hiervoor een heel goed concept te zijn en worden continu zelf of samen met bedrijven georganiseerd. Ook de concepten van de D-school worden hiervoor gebruikt (cfr. infra).
De algemene competenties worden nog aangevuld met: Writing Requirement: “Words are the vehicles for thought, and clear thinking requires facility in writing and speech.” (cfr. taalbeleid (!) en ook nog “Language Requirement: Foreign language study extends the student’s range of knowledge and expression in significant ways, providing access to materials and cultures that otherwise would be out of reach.” (lijkt me in Europe een minder groot probleem)
We spreken hier uiteraard over academische bachelors. De finaliteit is bij Stanford uiteraard een master en vaak een PHD. Maar Life-skills zijn ook bij onze studenten uiterst belangrijk, ook al moeten we gezien de onmiddellijke inzetbaarheid voldoende specialisatie aanbieden.
Uiteindelijk kiest een student ook een major (ik tel er 99 😉 die hem oriënteert in de richting van zijn uiteindelijke master en kan hij via een minor nog een aantal extra accenten leggen.
Graduates
De graduates zijn vergelijkbaar met onze Masters. Studenten kunnen hier binnen hun gekozen master hun lespakket volledig zelf kiezen. Ze moeten zelf maar zorgen dat ze de volgtijdelijkheidproblemen aankunnen. Stanford moet zich over het niveau van zijn studenten immers geen zorgen maken. Ze hebben een admittance rate van 5%. Need we say more?
Opnieuw zet Stanford hard in op de life-skills. Hiervoor richtten ze speciaal de D-school op. Studenten van verschillende opleidingen worden samen gezet (cfr. SBP en talent@work) en werken in de gebouwen van het design department, inter-disciplinair aan real-life projects.
De filosofie doet een beetje denken aan wat ik hoorde bij Marc Vanlerberghe van Google: “Multi-disciplinary thinking on big problems fosters radical breakthroughs.”
PHD’s
“The world problems of today are Climate, Energy and Health. They will be solved through interdisciplinarity and interdisciplinary only. None of them fits in the classical boxes of the Universities.”
Stanford richtte hiervoor in het verleden reeds nieuwe departementen op met aan het hoofd, in duo, twee decanen uit twee klassieke faculteiten.
Daarnaast schrijft Stanford interdisciplinaire calls uit met hele specifieke bijkomende voorwaarden: teams moeten samengesteld zijn uit minstens 2 verschillende departementen en met mensen die nog nooit eerder met elkaar samenwerkten.
De infrastructuur van de campuswordt hierop afgesteld. Researchers in zo’n projecten moeten hun eigen desks verlaten en alle interdisciplinary teams zitten fysiek samen in een speciaal daarvoor gezet gebouw (200 mio dollar), centraal op de campus. Het gebouw was eerst leeg, er was heel veel scepsis over wat in dat gebouw zou gebeuren en nu is er al plaats tekort.
Al het academisch personeel wordt hard gestimuleerd om zaken met de industrie te doen. Om de academische integriteit te bewaren zijn de samenwerkingen wel sterk gereguleerd.
Iemand uit het publiek vraagt hoe hij denkt over onderzoek in Europa.
Jim antwoord genuanceerd maar snel en duidelijk: “De kwaliteit van het onderzoek van de Europese Universiteiten is bijzonder hoog. Europeanen blinken uit in “deep diving”. Maar het ontbreekt hen aan interdisciplinariteit, ze zijn te weinig gefocust op de echt grote problemen van de toekomst en zoeken te weinig aansluiting met de industrie.” Voila, nu horen we het ook eens van een ander.
One more thing
In het voorbije decennium is er een accent verschuiving geweest bij de Stanford spin-offs. De klassieke IT engineering onderwerpen zoals semi-conductors, IC’s en telecom zijn bij de Stanford spin-offs niet meer zo dominant aanwezig als vroeger. Plummer herhaalt dit gedurende zijn exposé toch wel een aantal keer. Het lijkt alsof hij insinueert dat de hoogdagen van de Tech start-ups misschien wel eens ten einde kunnen zijn.
Energy, Climate and Human Health nemen momenteel het voortouw. Zo is een team bijvoorbeeld redelijk goed bezig met de ontwikkeling van een batterij waarbij het transport van de electronenen niet meer gebeurt via een ion maar het electron op zich wordt getransporteerd. Plummer besluit: “The next big thing might come out of those fields.”
Oh ja, de fotos die je ziet plukte ik allemaal van het internet. De realiteit als je op de campus rondloopt is iets gewoner en minder opgeklopt. Maar toch…